Wykorzystywanie systemów „traceability” (lub: TTC, tj. Track, Trace and Control) jest związane z łańcuchem dostaw, charakteryzującym się wysoką złożonością. Identyfikowalność polega na śledzeniu przepływu produktów i materiałów oraz ich lokalizacji. Traceability może być na poziomie produktu lub na poziomie materiału. Obecnie u dostawcy EMS wymaga się korzystania z „traceability”. Dlaczego? Podejście takie pozwala na wgląd w procesy produkcyjne oraz ich kolejne etapy, co pozwala na prześledzenie procesu i zidentyfikowanie partii produktów/materiałów. Taka identyfikalność jest ważna w przypadku gdyby element wchodzący w produkt okazał się wadliwy.
Oprogramowanie w systemach TTC
W produkcji elektroniki dostępnych jest wiele programów pozwalających na wdrożenie systemu „traceability”. Wśród ich najważniejszych funkcji należy wymienić:
- kontrolowanie wszystkich kroków wykonanych podczas produkcji. W razie wykrycia błędów na którymkolwiek etapie, znana będzie pełna historia, np. z której partii pochodziły elementy, od jakiego dostawcy itp.
- minimalizowanie ryzyka popełnienia błędów przez czynnik ludzki.
W podejściu „traceability” istotne jest znakowanie produktów, przy wykorzystaniu m.in. kodów kreskowych (numer seryjny) oraz przeznaczonych do nich czytników. W przypadku wdrożonego systemu traceability na poziomie materiału, materiały muszą mieć numery seryjne. Technologia ta w znacznym stopniu wspomaga śledzenie procesów produkcyjnych. Krótko mówiąc, system znakowania pozwala znakować komponenty, produkty oraz procesy produkcyjne, a nałożone na to system traceability pozwala na ich śledzenie.
Najbardziej wartościowa jest natomiast traceability w czasie rzeczywistym, co oznacza kontrolę przepływu materiału w czasie rzeczywistym i pełną widoczność.
Rola marszruty w systemie „traceability”
Marszruta polega na uporządkowaniu podejmowanych działań oraz odpowiednim opisaniu ich. Celem jest optymalizacja procesów, które dostawca EMS kontroluje oraz maksymalne skrócenie czasu pracy.
Marszruta produkcyjna opisuje następujące po sobie operacje wykonywane w procesie produkcyjnym. W tym celu musi określić, jakie posiada zasoby operacyjne, czas, koszty oraz niezbędne narzędzia. W kontekście identyfikowalności istotne jest tu śledzenie wszystkich procesów, przez które przeszedł produkt, jakim podlegał kontrolom jakości, a nawet który pracownik wykonywał daną operację technologiczną. Dzięki temu uzyskuje się możliwość naprawienia powstałych po drodze usterek, identyfikując, w którym momencie się pojawiły.
Należy zauważyć, że w sprawnie działających systemach zarządczych marszruta jest niezbędnym elementem procesów produkcyjnych. Z jednej strony usprawnia pracę, z drugiej strony pozwala na oszczędności. Mowa tu nie tylko bezpośrednio o zasobach finansowych, ale również o czasie, który jest równie cenny. Jest to priorytetowa kwestia w marszrucie technologicznej, zatem przy wszystkich etapach produkcji określa nie tylko niezbędne narzędzia, ale i czas niezbędny do wykonania danej operacji. Dzięki wykrywaniu błędów na bieżąco, daje możliwość skracania poszczególnych etapów i korygowania działań.
