RoHS & Reach w kontraktowym montażu elektroniki. Co to takiego?

Producenci sprzętu i komponentów elektronicznych oraz dostawcy i importerzy wprowadzający produkty na rynek zobowiązani są do przestrzegania coraz większej liczby przepisów związanych z bezpieczeństwem, materiałami, procesami i ekologią. A wszystko to z troski o środowisko i konsumentów. 

Producentów OEM obowiązują dwa zestawy przepisów, które regulują stosowanie materiałów objętych ograniczeniami - RoHS i REACH. Obligują one producentów, importerów, a także inne podmioty w łańcuchu dostaw do niestosowania określonych substancji oraz przekazywania informacji dotyczących środków chemicznych. Rozwiązania te mają na celu dbałość o zdrowie ludzi i środowisko oraz bezpieczeństwo dostarczanych produktów.

RoHS

Dyrektywa RoHS (Reduction of Hazardous Substances - Ograniczenie Stosowania Substancji Niebezpiecznych) została wprowadzona przez UE w 2003 roku. Jej głównym celem jest zwiększenie bezpieczeństwa produkcji na każdym etapie cyklu życia urządzenia elektrycznego oraz elektronicznego poprzez zmniejszenie szkodliwego wpływu niektórych substancji na ludzi i środowisko.

Substancje zakazane na mocy dyrektywy RoHS to, między innymi: ołów (Pb), rtęć (Hg), kadm (Cd), sześciowartościowy chrom (CrVI), polibromowane bifenyle (PBB) i polibromowane etery difenylowe (PBDE) oraz ftalany (DEHP, BBP, DBP i DIBP). 

Materiały zakazywane przez  RoHS stanowią nie tylko zagrożenie dla środowiska, ale są także niebezpieczne dla pracowników biorących udział w procesie produkcji oraz utylizacji urządzeń elektronicznych. Z tego względu przepisy RoHS przyjęło także wiele innych krajów nienależących do UE.

REACH

Rozporządzenie REACH (Registration, Evaluation, Authorization And Restriction Of Chemicals - Rejestracja, Ocena, Udzielanie Zezwoleń i Ograniczanie Chemikaliów) także dotyczy produkcji i stosowania substancji chemicznych oraz ich potencjalnego wpływu na środowisko i zdrowie ludzi. 

• Rejestracja: producenci oraz importerzy substancji chemicznych wprowadzający je do obrotu na terenie UE oraz EOG są zobowiązani do rejestrowania i udostępniania danych dotyczących bezpieczeństwa wszystkich produkowanych oraz wprowadzanych na rynek substancji.
• Ocena: eksperci z państw członkowskich dokonują oceny danych dotyczących bezpieczeństwa.
• Udzielanie zezwoleń: substancje chemiczne wzbudzające szczególne obawy mają zostać wycofane lub zastąpione bezpieczniejszymi alternatywami.
• Ograniczenie chemikaliów: stosowanie niektórych substancji chemicznych może zostać zakazane lub ograniczone.

Rozporządzenie REACH jest monitorowane przez komitety naukowe i organy ECHA i obejmuje obecnie pokaźną listę substancji chemicznych wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC). Substancje te obejmują czynniki rakotwórcze, mutagenne, toksyczne dla układów rozrodczych, a także substancje nieulegające rozkładowi, podlegające bioakumulacji lub toksyczne.

Różnice pomiędzy REACH a RoHS

Dyrektywa RoHS ogranicza stosowanie substancji stosowanych w sprzęcie elektrycznym oraz elektronicznym (okablowanie, komponenty, płytki drukowane, wyświetlacze, podzespoły, okablowanie), a rozporządzenie REACH kontroluje stosowanie wszystkich substancji chemicznych, które mogą zostać użyte do wytworzenia produktu, w tym obudowy, elementy, powłoki, farby, rozpuszczalniki oraz substancje używane podczas produkcji.

Substancje objęte ograniczeniami RoHS znajdują się również na listach substancji stanowiących zagrożenie REACH. Szczególnie jeśli substancje te zostały zidentyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne, szkodliwe dla rozrodczości, podlegające bioakumulacji, albo toksyczne lub zaburzające gospodarkę hormonalną.

Montaż elektroniki - korzyści wynikające ze stosowania RoHS and Reach 

Podstawowymi korzyściami wynikającymi z przestrzegania postanowień RoHS oraz Reach przez producentów OEM jest zmniejszenie liczby przypadków zatrucia metalami ciężkimi oraz wyższa niezawodność produktów. 

Należy pamiętać, że większość odpadów elektronicznych jest transportowana do krajów trzeciego świata, gdzie jest demontowana i utylizowana. I to właśnie pracownicy tych zakładów są najczęstszymi ofiarami zatrucia ołowiem i rtęcią. 

Z tego względu dyrektywa RoHS wymaga stosowania bezołowiowych lutów i komponentów, co pozwala nie tylko zmniejszyć liczbę przypadków zatrucia metalami ciężkimi wśród pracowników zakładów utylizacji, ale także poprawić stan zdrowia osób pracujących przy montażu elektroniki oraz jej użytkowników.

W dobie rosnącej świadomości ekologicznej producenci elektroniki oraz dostawcy i importerzy, zobowiązani są do przekazywania informacji o substancjach chemicznych stosowanych w całym łańcuchu dostaw i starannego monitorowania produktów pod kątem bezpieczeństwa użytkowników oraz środowiska. 

ROHS i Reach to obowiązujące już w wielu krajach, w tym krajach Unii Europejskiej, dyrektywy, które mają na celu wyeliminowanie szkodliwych materiałów i chemikaliów w produkcji nowych urządzeń, zapewnienie bezpieczeństwa dostarczanych produktów oraz minimalizowanie ich wpływu na środowisko, zdrowie pracowników oraz użytkowników. 

Z tego względu wybierając partnerów mających wpływ na poszczególne etapy procesu montażu elektroniki warto postawić na firmy, które są w stanie w odpowiedni sposób zarządzać komponentami elektronicznymi, jak również procesem produkcji i mające poważne podejście do środowiska oraz stosowania regulacji ROHS i Reach, ponieważ będą w stanie wesprzeć producenta OEM w przestrzeganiu zgodności montowanych produktów z wymaganiami prawnymi. Dlatego decydując się na współpracę z konkretnym kontraktowym dostawcą usług EMS warto zwrócić uwagę na ustanowione przez niego i utrzymywane polityki środowiskowe oraz posiadane certyfikaty ISO14001.